Laos!

Duizenden touristen, wifi, she-males, bloedverziekende hitte en honderden marktkraampjes. Kortom: we zijn in Kao San road, het backpackersoord in Bangkok. Wat een verschil met het pure India! Dat is voor ons toch wel even wennen en we nemen de tijd om deze knop om te zetten. Vera weet natuurlijk al snel raad met al die marktkraampjes, maar voor Bas blijft dit toch een minder leuke bezigheid ;-).
Ook in deze miljoenenstad blijkt dat de jungle nooit ver weg is in deze landen. Tijdens een lunch midden in Bangkok valt er plotsklaps een slang uit de boom recht bij Bas in de nek…. Na wat hilarische taferelen die daarop volgen met verbaasde en verschrikte toeristen keert de ‘rust’ terug en kunnen we snel verder met onze overheerlijke thaise curry.

Na drie dagen pakken we de verkoelende slaaptrein richting Laos, waar we ons even in de ijskast wanen. Sjonge jonge wat een verschil, we moesten werkelijk waar de trui aan en onder de warme dekens kruipen! Om vervolgens de volgende ochtend weer in de zinderende hitte uit te stappen om de grens over te gaan…

Na een lange reis komen we aan in Vientiane, de hoofdstad van Laos. We besluiten om daar een nachtje te verblijven alvorens we doorgaan naar Vang Vieng.
Vang Vieng is voornamelijk bekend om het beruchte tuben. Op een binnenband de rivier af dobberen en je mee laten voeren door de stroming. Aan de oever bevonden zich vele barretjes waar men zich voor een prikkie vol liet lopen en vervolgens halsbrekende toeren uithaalde (soms in combinatie met drugs). Omdat er vele (soms dodelijke) ongelukken gebeurden heeft de regering dit een halt toegeroepen door de meeste bars te sluiten. Dat vinden we toch wel een beetje jammer omdat dit erg leuk schijnt te zijn, maar buiten dit tuben zijn er ook nog een heleboel andere activiteiten om de omgeving te ontdekken.
In Vang Vieng vinden we al snel een überrelaxte accommodatie, lees: boomhut. Vanuit de hangmat kunnen we genieten van de prachtige tuin en het uitzicht op het dramatische karstgebergte. Gelukkig bevinden we ons vlakbij de rivier, zodat we daar even wat verkoeling kunnen zoeken. Maar nog voordat we van de rest van de omgeving kunnen gaan genieten met de kayak en mountainbike staan de volgende twee dagen in het teken van regen en slecht weer, waardoor we besluiten om deze activiteiten te laten voor wat het is en door te reizen naar Luang Prabang.

Terwijl we in de bus zitten daar naartoe beseffen we dat het toch wel heel erg jammer is om Vang Vieng te verlaten, omdat de omgeving even goed fantastisch is! Maar het is zoals het is en de keuze is gemaakt….
Na een uur in de bus gaan we lunchen. Dat vinden we allemaal erg vreemd want we hebben nog 5 uur te gaan, maar goed zo gezegd zo gedaan. Na een pauze van een uur beginnen we toch allemaal wat ongeduldig te worden en niemand kan ons vertellen hoe laat we weer vertrekken. Uiteindelijk gaan we zelf maar op ontdekkingstocht naar de bus, die we vinden bij een garage. Er is blijkbaar iets stuk gegaan, wat ze ter plekke gaan maken ipv een andere bus regelen. Dus wij, met ons engelengeduld, wachten rustig drie uur voordat we verder kunnen gaan richting Luang Prabang.

Uiteindelijk komen we daar ’s avonds laat een keer aan en vinden we na een zoektocht toch een betaalbare kamer. Ook hier blijkt het erg toeristisch te zijn, dus ook toeristische prijzen, voornamelijk westers eten en luxe faciliteiten… Het stadje is niet zo puur en authentiek als we verwacht hadden en al behoorlijk ontwikkeld (net zoals de rest van Laos tot nu toe) Als we daar rondlopen en fietsen lijkt het bijna alsof we in Europa zijn, behalve dan dat er op elke straathoek een tempel staat. Die er overigens prachtig uitzien! Met grote daken die bijna tot aan de grond reiken en prachtige schilderingen. De monniken die er rondlopen zorgen voor een idyllisch plaatje. ’s Morgens moet het er ook bijzonder zijn, tijdens de morning alms. De monniken trekken er dan in alle vroegte op uit om eten te ontvangen van de inwoners van het stadje. Wij hebben dit niet gezien, aangezien het op een onmenselijk vroeg tijdstip plaatsvind haha.
We bezoeken wel een tempel op een heuvel midden in de stad. Deze tempel is niet zo bijzonder maar het uitzicht des te meer! De ondergaande zon zorgt voor prachtige taferelen… Als we weer beneden aankomen zien we dat de hoofdstraat omgetoverd word in een avondmarkt en hangt er een relaxte sfeer. Voor ieder wat wils en er is van alles te vinden. Maar alles wat we kopen moeten we nog 3 maanden meesjouwen, dus doen we (lees: Vera) wederom ons best om ons in te houden.
We bezoeken de volgende dag de Kuang Si watervallen. Wat een prachtige plek! De waterval bestaat uit verschillende ‘terrassen’ gevuld met helderblauw water. Daar omheen fladderen tientallen vlinders die zorgen voor een sprookjesachtig geheel, tenminste als we al de toeristen wegdenken haha. Bas heeft daar ook de mogelijkheid om even aan zijn ‘tarzan skills’ te werken en het koude water in te slingeren..

De dag erna komen we na een ‘bumpy ride’ aan in Nong Khiaw. Een pittoresk bergdorpje aan de Nam Ou rivier in het noorden van Laos. Wat ook ons startpunt gaat zijn van een driedaagse trekking, wat uiteindelijk een total body work out blijkt te zijn!!
We vertrekken samen met drie Fransen vol enthousiasme op de mountainbike. We fietsen door de bergdorpjes waar men vrouwendag viert vandaag (wij doen daar niet aan want volgens Bas is het elke dag vrouwendag). Ook hier genieten we weer van de uitzichten en merken duidelijk dat we de laatste tijd weinig uitgevoerd hebben. Dus maar goed dat we weer wat actiefs doen! We nuttigen een typisch Laotiaanse lunch (eindelijk!) wat bestaat uit sticky rice, worstjes, omelet en wat groenten uit de jungle. En natuurlijk wordt er tijdens deze trekking met de handen gegeten!! Na de lunch hebben we weer genoeg energie om door een waterval omhoog te klimmen, wat lekker verkoelend is in deze hitte. Vervolgens lopen we over de bergpaadjes omhoog naar een dorpje om te overnachting. Heel ver weg horen we het donderen en langzaam trekt de lucht dicht en hebben we het gevoel dat we elk moment kunnen worden ingehaald door regen en onweer. Maar gelukkig komen we op tijd aan in het dorpje en worden we door de kinderen hartelijk ontvangen. Daar eten we wederom een typisch Laotiaanse maaltijd. Dit keer bestaat het uit bloemensoep, rivierwier, plakkerige rijst (natuurlijk, 3x per dag!) kip (incl de kop met de kam eraan) en Lao Lao wiskey. We slapen met zijn allen op de grond in dezelfde ruimte en worden regelmatig wakker van de regen die hard op het dak klettert of van de dieren die buiten rondscharrelen en kakelen.
Door de regen zijn de paadjes natuurlijk erg glibberig geworden, wat de dag erna resulteerde in tientallen valpartijen….! Het was best moeilijk en vermoeiend om op die manier een trekking te lopen, maar we hebben het wederom gered. (vraag maar niet wat onze fysieke toestand is op dit moment) ’s Middags trok de lucht weer open en konden we genieten van prachtige uitzichten op de bergen.
De laatste dag van onze trekking hebben we Mung Gnoi bezocht. Een dorpje iets noordelijker van Nong Khiaw en hebben we terug gekayakt. Prachtig om op de rivier tussen de bergen door te kayakken met het zonnetje op de rug! Ook dit was een bijzondere ervaring.
We kijken dus terug op een prachtige trekking met heerlijk Laotiaans eten en vriendelijke lokale mensen. Daar hadden we lang naar uitgekeken want tot nu toe konden we niet echt een lokaal restaurantje vinden waar ze dat bereiden. Onze gids vertelde ons dat het voor de Laotianen te duur is om echt te gaan uiteten en dat iedereen thuis eet. Hun maaltijden bestaan altijd uit stickie rice en al het eetbaars dat ze kunnen vinden in de jungle… Tegenwoordig eet zelfs Vera als voormalig ‘DieHard non-rice eter’ sticky rice als breakfast!! Moet niet gekker worden….

Omdat we vanwege ons visum pas vanaf 18 maart Vietnam in mogen maken we van de resterende dagen gebruik om met een longtailboot terug te gaan naar Luang Prabang om vervolgens terug te gaan naar Vang Vieng. Hier willen we dan alsnog van de spectaculaire natuur gaan genieten vanuit de kayak, tube en mountainbike.

Op dit moment genieten we van de rust in dit dorpje. Bas zoekt even verkoeling in de rivier, terwijl Vera in een hangmat geniet van een zomers briesje. We doen de rest van de dag niet veel meer dan genieten van de warme temperaturen en kijken uit naar vanavond, want dan staat er een heerlijke massage op het programma!!

Leefs Bas & Vera