Goooooodbye Vietnam
Door: Bas & Vera
Blijf op de hoogte en volg Bas Peeters
10 April 2013 | Cambodja, Phnom-Penh
Dikke drie weken hebben we ons laten inspireren door het mooie Vietnam. Het land van de bruisende chaotische steden, de fel groene rijstvelden, de ongerepte jungle, de gekleurde graven, de ontzettend grappige helmen en de ingepakte dames op scooters en de heerlijke stranden. Maar ook het land met een rijke en niet altijd even leuke geschiedenis, waarover we veel geleerd hebben. En voornamelijk het land van een volk dat ontzettend trots is op hun land!
Maar nu zijn we aangekomen in het zuiden en zijn we er klaar voor om naar het volgende land te gaan. As we speak zitten we te wachten op de grensovergang, ergens op de Mekong, om door te gaan naar Cambodja . Dit is de makkelijkste grensovergang ever, aangezien onze gids alles voor ons regelt en het enige waar wij ons druk om hoeven te maken is het bestellen van de lunch!
Maar voordat we naar Cambodja gaan nemen we jullie graag nog even mee naar het zuiden van Vietnam…
Mui Ne, een strandplaatsje bekend om het mooie strand waar men niet omheen kan, volgens de Lonely Planet.
Daar aangekomen waren we verbaasd, want dit mooie strand was ver te zoeken aangezien het vloed was. De golven sloegen wild tegen de betonnen kade, en het was een uitdaging om de zee in te gaan zonder dat onze zwemkleren teveel van ons lichaam zouden onthullen ;-)
Hier hebben we een paar dagen gerelaxt totdat we klaar waren om een tour naar de zandduinen te gaan doen. ’s Morgens rond 5.00uur (ja dat lezen jullie goed!) komen we aan bij de zandduinen. Helaas is de zon al op en verstopt deze zich achter de wolken, maar het uitzicht is nog steeds mooi. (al kan dit de zandduinen die we in Mongolië gezien hebben niet overtreffen) Nadat we langzaamaan wakker zijn geworden vertrekken we en bezoeken we de ‘Fairy stream’, voor ons het hoogtepunt van deze tour. We lopen op blote voeten door een stroompje dat ons tussen rode rotsen en groene natuur heen leidt. Het is ons dan ook meteen duidelijk hoe het stroompje aan deze naam komt.
Na deze relaxte stop zijn we weer bijgetankt en zitten we vol energie om Ho Chi Minh City, ook wel Saigon genoemd, te bezoeken. Dit is de grootste stad van Vietnam met meer dan 7 miljoen inwoners.
Ook hier weer merken we meteen dat het een bruisende en chaotische stad is. De scooters vliegen ons om de oren en het is een hele opgave om een straat oversteken. Dit gaat een beetje anders dan in Nederland. Hier wachten we niet op groen licht, of totdat er geen verkeer is want dan kun je wachten tot je wortel schiet. Nee hier moet je gewoon oversteken en hopen dat je niet overreden word ;-)
Via couchsurfing zijn we in contact gekomen met Tam. We ontmoeten haar en twee vriendinnen de eerste avond en crashen in een park. Onder het genot van een overheerlijke Vietnamese koffie en streetfood, komen we nog meer te weten over de Vietnamese cultuur. Later die avond slenteren we langs prachtige gebouwen en door de groene parkjes waar altijd wat te doen is. (fitnessen, dansen, chillen, badminton, enz.)
De volgende dag bezoeken we het zeer indrukwekkende ‘War Remnants Museum’. De Vietnamese oorlog wordt verteld door middel van het vertonen van oorlogsfoto’s gemaakt door journalisten die tijdens de oorlog zijn omgekomen. Verschrikkelijke en angstaanjagende beelden worden onthuld en we krijgen wederom een idee hoe het moet zijn geweest in die tijd. Een ander onderdeel van dit museum is gewijd aan de gevolgen van ‘Agent Orange’. Dit zijn chemicaliën die door de Amerikanen gebruikt werden om grote delen jungle te ontbossen. Maar de gevolgen hiervan zijn niet te overzien. Gruwelijke confronterende foto’s komen aan ons voorbij en we schrikken van de afschuwelijke gevolgen van dit spul. Zelfs nu nog worden er kinderen geboren die lichamelijk of geestelijk gehandicapt zijn doordat hun ouders op één of andere manier met dit spul in aanraking zijn geweest. ’s Avonds besluiten we om de dag luchtig af te sluiten door middel van een biertje te nuttigen aan de straatkant samen met vele anderen. Het ging toch net even iets anders dan we gepland hadden. De serveersters (lees: oude chagrijnige vrouwen die zichtbaar geen plezier beleven in hun werk) vonden dat we niet snel genoeg doordronken en dus niet genoeg geld opleverden. Al vrij snel werden we dus onvriendelijk verzocht om op te zouten! Aangezien bij ons altijd de klant koning is bleef Bas demonstratief nog een tijdje zitten tot groot ongenoegen van de nóg chagrijniger wordende ‘serveersters’. Uiteindelijk kiezen we er maar voor om de vrede te bewaren en plaats te nemen bij de tegenoverburen om vervolgens daar nog een Saigon Green biertje te nuttigen.
Het bruisende Saigon achter ons latend zetten we koers richting de Mekong Delta. Een driedaagse tour door dit web van talloze rivieren, kanaaltjes en stroompjes brengt ons uiteindelijk bij de Cambodjaanse grens.
De Mekong Delta is, in tegenstelling tot Vera’s verwachting, één van de drukst bewoonde gedeeltes van het land. Elk stukje land word gebruikt voor de landbouw en overal zien we huizen op palen. Dat is nodig omdat het water tijdens het regenseizoen (6maanden!!) behoorlijk buiten de oevers treed. Op en langs de rivier wonen vele families die al sinds mensenheugenis hun geld verdienen met de vishandel.
Ons hoogtepunt van de tour is de ‘floating market’. Dit is een kleurrijke drijvende markt waar men ’s morgens in alle vroegte hun verse fruit en groenten verkoopt, elke dag opnieuw. Prachtig om te zien hoe daar enkele honderden boten hun business be‘drijven’….
Na de ‘floating market’ laten we een grote groep toeristen achter ons omdat ze terug gaan naar Saigon. Ondertussen gaan wij met z’n viertjes verder en bezoeken we tot onze verassing nog een bird sanctuary. Met een klein bootje banen we ons een weg door een tapijt van waterplanten/lelies dat de kanaaltjes bedekt. Overal om ons heen zien we vogels over het water lopen en fladderen. Het lijkt wel op een soort mangrove, maar dan aangelegd. ‘Same same but different’, zoals het gebruikelijke Aziatische gezegde luidt. Bizar en mooi om te zien.
De laatste dag bezoeken we nog enkele ‘floating houses’ en brengt de welbekende ‘slow boat’ ons naar de grenspost van waaruit we met een minivan verder gaan. Deze ‘bumpy ride’ hebben we inmiddels achter de rug en we eindigen dit verhaal dan ook vanuit de Cambodjaanse hoofdstad, Phnom Penh.
Leefs Bas en Vera
En nog even voor de leuk:
• Bas noem ik inmiddels WikiPeeters, omdat hij antwoord geeft op al mijn vragen over de oorlogen en verschillende culturen. En ook makkelijker te begrijpen dan Wikipedia.
• Hij erg moedeloos raakt van alle dingetjes die ik ondertussen kwijtgeraakt ben, maar ik geloof dat hij er bijna aan begint te wennen ;-) Ach ja what’s new??
• Als Vietnamese meiden buitenshuis gaan bedekken ze hun lichaam alsof het winter is. Ook al is het hier gemiddeld 35 graden. Waarom? Omdat ze niet bruin willen worden van de zon.
• Vele mensen vragen ons of ons land nu Nederland of Holland heet. En vanwaar twee benamingen? En waarom is onze nationaliteit Dutch? Lastig uitleggen in het Engels, zelfs in het Nederlands. (probeer het maar eens)
• En last but not least, we heel blij worden van alle lieve mailtjes en berichtjes van het thuisfront!
Maar nu zijn we aangekomen in het zuiden en zijn we er klaar voor om naar het volgende land te gaan. As we speak zitten we te wachten op de grensovergang, ergens op de Mekong, om door te gaan naar Cambodja . Dit is de makkelijkste grensovergang ever, aangezien onze gids alles voor ons regelt en het enige waar wij ons druk om hoeven te maken is het bestellen van de lunch!
Maar voordat we naar Cambodja gaan nemen we jullie graag nog even mee naar het zuiden van Vietnam…
Mui Ne, een strandplaatsje bekend om het mooie strand waar men niet omheen kan, volgens de Lonely Planet.
Daar aangekomen waren we verbaasd, want dit mooie strand was ver te zoeken aangezien het vloed was. De golven sloegen wild tegen de betonnen kade, en het was een uitdaging om de zee in te gaan zonder dat onze zwemkleren teveel van ons lichaam zouden onthullen ;-)
Hier hebben we een paar dagen gerelaxt totdat we klaar waren om een tour naar de zandduinen te gaan doen. ’s Morgens rond 5.00uur (ja dat lezen jullie goed!) komen we aan bij de zandduinen. Helaas is de zon al op en verstopt deze zich achter de wolken, maar het uitzicht is nog steeds mooi. (al kan dit de zandduinen die we in Mongolië gezien hebben niet overtreffen) Nadat we langzaamaan wakker zijn geworden vertrekken we en bezoeken we de ‘Fairy stream’, voor ons het hoogtepunt van deze tour. We lopen op blote voeten door een stroompje dat ons tussen rode rotsen en groene natuur heen leidt. Het is ons dan ook meteen duidelijk hoe het stroompje aan deze naam komt.
Na deze relaxte stop zijn we weer bijgetankt en zitten we vol energie om Ho Chi Minh City, ook wel Saigon genoemd, te bezoeken. Dit is de grootste stad van Vietnam met meer dan 7 miljoen inwoners.
Ook hier weer merken we meteen dat het een bruisende en chaotische stad is. De scooters vliegen ons om de oren en het is een hele opgave om een straat oversteken. Dit gaat een beetje anders dan in Nederland. Hier wachten we niet op groen licht, of totdat er geen verkeer is want dan kun je wachten tot je wortel schiet. Nee hier moet je gewoon oversteken en hopen dat je niet overreden word ;-)
Via couchsurfing zijn we in contact gekomen met Tam. We ontmoeten haar en twee vriendinnen de eerste avond en crashen in een park. Onder het genot van een overheerlijke Vietnamese koffie en streetfood, komen we nog meer te weten over de Vietnamese cultuur. Later die avond slenteren we langs prachtige gebouwen en door de groene parkjes waar altijd wat te doen is. (fitnessen, dansen, chillen, badminton, enz.)
De volgende dag bezoeken we het zeer indrukwekkende ‘War Remnants Museum’. De Vietnamese oorlog wordt verteld door middel van het vertonen van oorlogsfoto’s gemaakt door journalisten die tijdens de oorlog zijn omgekomen. Verschrikkelijke en angstaanjagende beelden worden onthuld en we krijgen wederom een idee hoe het moet zijn geweest in die tijd. Een ander onderdeel van dit museum is gewijd aan de gevolgen van ‘Agent Orange’. Dit zijn chemicaliën die door de Amerikanen gebruikt werden om grote delen jungle te ontbossen. Maar de gevolgen hiervan zijn niet te overzien. Gruwelijke confronterende foto’s komen aan ons voorbij en we schrikken van de afschuwelijke gevolgen van dit spul. Zelfs nu nog worden er kinderen geboren die lichamelijk of geestelijk gehandicapt zijn doordat hun ouders op één of andere manier met dit spul in aanraking zijn geweest. ’s Avonds besluiten we om de dag luchtig af te sluiten door middel van een biertje te nuttigen aan de straatkant samen met vele anderen. Het ging toch net even iets anders dan we gepland hadden. De serveersters (lees: oude chagrijnige vrouwen die zichtbaar geen plezier beleven in hun werk) vonden dat we niet snel genoeg doordronken en dus niet genoeg geld opleverden. Al vrij snel werden we dus onvriendelijk verzocht om op te zouten! Aangezien bij ons altijd de klant koning is bleef Bas demonstratief nog een tijdje zitten tot groot ongenoegen van de nóg chagrijniger wordende ‘serveersters’. Uiteindelijk kiezen we er maar voor om de vrede te bewaren en plaats te nemen bij de tegenoverburen om vervolgens daar nog een Saigon Green biertje te nuttigen.
Het bruisende Saigon achter ons latend zetten we koers richting de Mekong Delta. Een driedaagse tour door dit web van talloze rivieren, kanaaltjes en stroompjes brengt ons uiteindelijk bij de Cambodjaanse grens.
De Mekong Delta is, in tegenstelling tot Vera’s verwachting, één van de drukst bewoonde gedeeltes van het land. Elk stukje land word gebruikt voor de landbouw en overal zien we huizen op palen. Dat is nodig omdat het water tijdens het regenseizoen (6maanden!!) behoorlijk buiten de oevers treed. Op en langs de rivier wonen vele families die al sinds mensenheugenis hun geld verdienen met de vishandel.
Ons hoogtepunt van de tour is de ‘floating market’. Dit is een kleurrijke drijvende markt waar men ’s morgens in alle vroegte hun verse fruit en groenten verkoopt, elke dag opnieuw. Prachtig om te zien hoe daar enkele honderden boten hun business be‘drijven’….
Na de ‘floating market’ laten we een grote groep toeristen achter ons omdat ze terug gaan naar Saigon. Ondertussen gaan wij met z’n viertjes verder en bezoeken we tot onze verassing nog een bird sanctuary. Met een klein bootje banen we ons een weg door een tapijt van waterplanten/lelies dat de kanaaltjes bedekt. Overal om ons heen zien we vogels over het water lopen en fladderen. Het lijkt wel op een soort mangrove, maar dan aangelegd. ‘Same same but different’, zoals het gebruikelijke Aziatische gezegde luidt. Bizar en mooi om te zien.
De laatste dag bezoeken we nog enkele ‘floating houses’ en brengt de welbekende ‘slow boat’ ons naar de grenspost van waaruit we met een minivan verder gaan. Deze ‘bumpy ride’ hebben we inmiddels achter de rug en we eindigen dit verhaal dan ook vanuit de Cambodjaanse hoofdstad, Phnom Penh.
Leefs Bas en Vera
En nog even voor de leuk:
• Bas noem ik inmiddels WikiPeeters, omdat hij antwoord geeft op al mijn vragen over de oorlogen en verschillende culturen. En ook makkelijker te begrijpen dan Wikipedia.
• Hij erg moedeloos raakt van alle dingetjes die ik ondertussen kwijtgeraakt ben, maar ik geloof dat hij er bijna aan begint te wennen ;-) Ach ja what’s new??
• Als Vietnamese meiden buitenshuis gaan bedekken ze hun lichaam alsof het winter is. Ook al is het hier gemiddeld 35 graden. Waarom? Omdat ze niet bruin willen worden van de zon.
• Vele mensen vragen ons of ons land nu Nederland of Holland heet. En vanwaar twee benamingen? En waarom is onze nationaliteit Dutch? Lastig uitleggen in het Engels, zelfs in het Nederlands. (probeer het maar eens)
• En last but not least, we heel blij worden van alle lieve mailtjes en berichtjes van het thuisfront!
-
10 April 2013 - 18:52
An:
Nog veul plezeer !!
Groetjes -
10 April 2013 - 23:06
Marian:
En wij blijven genieten van al die mooie verhalen die jullie ons voorschotelen. Soms alsof we het met eigen ogen aanschouwen............vele groetjes van ons allemaal!!!!!!!
-
11 April 2013 - 00:08
Nickie:
Heerlijk verhaal weer. Lekker om af te schakelen na een drukke dag;) waar jullie avonturen al niet goed voor zijn haha. have fun. Liefs -
11 April 2013 - 16:53
Janneke:
Nice. Fijn zo'n warm welkom gevoel te krijgen rijdens t genot van t biertje. Have fun en geniet. Liefs janneke -
12 April 2013 - 07:59
Tom:
Ik zal even een linkje via Facebook sturen waarin het verschil tussen Holland en the Netherlands wordt uitgelegd. Tevens dat wij dutch spreken en Duitsers niet, ons land niet alleen me België, Duitsland en Engeland grenst en niet alleen in Europa ligt en dat nederlanders niet allemaal met de euro betalen.
Veel plezier in Cambodja!
Groetjes vanuit een besneeuwd cervinia!
We hebben nog geen been gebroken, het snowboarden gaat ons overigens best goed af!
Timke!!!! -
12 April 2013 - 12:50
Elle:
Nice nice, en alwéér een spectaculair reisverhaal met nog spectaculairdere belevenissen! Poeh poeh wat een leventje hebben jullie daar...ach ja, wij gaan 'gewoon' genieten van een wkndje Zuid-Limburg, ook leuk!! Met intelijk wat ZON in het vizier haha...Grappig om die weetjes te lezen, jullie zijn nog niks veranderd (Vera!), alleen wat wereldwijzer geworden ;-)
GENIET ZE!!! XX -
13 April 2013 - 09:42
Bob En Ruth:
Hoi Bas en Vera,
Elke keer weer een plezier om jullie reisverhalen en foto's te lezen en bekijken! Wat een geweldig mooie ervaring! Geniet nog flink van jullie avontuur! Met een beetje geluk schijnt het zonnetje hier ook als jullie terug komen ;-)
Tot binnenkort!
Gr Ruth en Bob -
18 April 2013 - 11:31
Sander En Tineke:
Hee Bas en Vera!
Super leuk verhaal!! Waar zitten jullie nu? Wij inmiddels in Siem Reap tot we helaas weer naar Bangkok moeten om naar Nederland te gaan :(
Liefs,
Sander en Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
