Amazing Vietnam!

We starten ons Vietnam-avontuur dus in Hanoi. De immense hoofdstad met 6.4miljoen inwoners. Wat een aantallen elke keer he, word nog wennen als we straks terug zijn in ‘os sjoen Helje Dörp’.
Al slenterend door het oude en chaotische gedeelte van de stad komen we aan bij het ‘Hoan Kiem lake’. Op dit meer bevind zich een tempel, wat weinig indruk bij ons achter heeft gelaten. Tja dat is natuurlijk ook wel heel moeilijk aangezien we al talloze indrukwekkende tempels bezocht hebben..
We sjakken dus al snel verder en bezoeken de ‘Hoa Lo’ gevangenis, wat nu is ingericht als een museum. Door alle beelden en filmpjes kost het ons weinig inlevingsvermogen om te bedenken hoe het hier aan toe is gegaan. Deze gevangenis werd in gebruik genomen toen de Fransen Vietnam bezet hadden. Voornamelijk politieke gevangenen werden hier opgesloten. Mensen die het dus niet eens waren met het Franse regime, en dat waren er nogal wat. Verschrikkelijk om te bedenken welke gruwelijkheden hier hebben plaatsgevonden en waarom…
Later werd de gevangenis gebruikt door de Vietnamezen zelf, om neergeschoten Amerikaanse piloten onder te brengen tijdens de Vietnam-oorlog. De Amerikanen werden zo goed verzorgd dat het in de volksmond ook wel ‘Hanoi Hilton’ genoemd werd.

Ook besluiten we om onze culturele kennis bij te spijkeren en brengen we een bezoek aan het ‘Vietnam Museum of Ethnology’. Bij binnenkomst vinden we meteen een zeer uitgebreide uitleg over alle bevolkingsgroepen en subgroepen. Na een minuut zijn we de draad al kwijt en duizelt het ons van alle informatie. Dus lopen we maar snel door in de hoop dat het in de volgende ruimte wat interactiever zal worden. Dat werd het niet, en ook buiten waar enkele traditionele huizen gedisplayd werden waren we al snel uitgekeken.

Ons bezoek het mausoleum van Ho Chi Minh werd daarentegen wél een bijzondere ervaring. Dit is voor de Vietnamezen een van de heiligste plekjes in Vietnam. Voor degenen die niet weten wie dat is: een belangrijk man, zo niet de belangrijkste man in de Vietnamese geschiedenis. Hij was de communistische leider en een sleutelfiguur in de Vietnam-oorlog. Tijdens deze oorlog was hij de politieke leider van de Vietcong en de North Vietnamese Army (NVA). Hij heeft de oorlog niet overleefd en is in september 1969 overleden. Onze gidsen zouden ons later uitleggen dat hij is overleden van verdriet (maak dat de kat wijs) omdat het niet zijn bedoeling was dat de NVA in Hue uit wraak enkele duizenden aanhangers van Zuid Vietnam (hun eigen volk) op brute wijze hebben afgeslacht .
Deze man is dus 43jaar geleden overleden en ligt opgebaard in Hanoi. Erg vreemd en een beetje luguber om hem daar zo te zien liggen. Ontelbare mensen bezoeken het mausoleum om respect te betuigen aan hun grote held, dus het was er ook echt ontzettend druk. De wachttijden bij de Efteling zijn er niets tegen ;-)
Maar gelukkig ontmoeten we per toeval?? een man die ons in ruil voor wat kneiten naar in de priorityline wil brengen. Die kneiten betalen we graag, want dat bespaard ons wat uurtjes wachten in de zinderende hitte.

Vanuit Hanoi bezoeken we een prachtige plek, namelijk ‘Halong Bay’, 1 van de 7 natuur wereldwonderen. In deze baai liggen 1969 kalkstenen eilanden, elk met dichte begroeiing op de top. Deze eilanden/heuvels rijzen spectaculair op uit de oceaan. In één van deze heuvels bevind zich een mega grote grot die we natuurlijk niet overslaan. Zo dachten heel veel andere toeristen er ook over. Het was langzaam schuifelend en stilstaand voetgangersverkeer! Maar dit mag deze prachtige grot niet bederven. We staan er versteld van hoe een grot als deze op een natuurlijke wijze zich heeft kunnen vormen.
Ook beklimmen we één van de eilandjes en bewonderen het schitterende uitzicht over Halong Bay. En wonder boven wonder brak ook nog de zon door, wat wil je nog meer?? Daarna wordt er goed voor ons gezorgd en nuttigen we een uitgebreide maaltijd op de boot onder het genot van een Hanoi biertje. ’s Morgens cruisen via een mooie route tussen de eilanden door terug naar Halong City.

Onze volgende bestemming is Hue. Een mooie plaats in het midden van Vietnam bekend om de Citadel, pagoda’s, tempels en tombes. Aangezien we tijdens onze reis geen tekort aan tempels hebben, besluiten we om alleen de citadel te bezoeken.
De ‘Citadel’ is een goed bewaarde keizerlijke stad aan de rand van de ‘Parfum rivier’. Zoals de meeste gebouwen is het tijdens de oorlog zwaar gebombardeerd, maar het word nu stap voor stap gerestaureerd. Het ligt er prachtig bij en overal vinden we mooie gebouwen, poorten en vredige tuinen. Het deed ons ook wel een klein beetje denken aan de ‘Verboden stad’ in Beijing.
Verder gaan we in Hue ook naar de plaatselijke markt en kijken we daar onze ogen weer uit. Het blijft toch een genot om deze plekjes te bezoeken!

In Hue komen we terecht bij een familiebedrijfje dat motortoers aanbied. We raken aan de praat met Top en zijn vanaf het eerste moment razend enthousiast. Zonder na te denken boeken we meteen een 5-daagse toer door de binnenlanden van Vietnam met als eindpunt Hoi An. We hebben er ontzettend veel zin in, maar ’s avonds staan we even stil bij onze overhaaste beslissing. Normaal gesproken denken we goed na voordat we iets boeken (zeker als het om zoveel geld gaat) en onderhandelen we over de prijs. Ook wil Bas toch graag zelf motorrijden ipv achterop zitten. Het zit ons niet helemaal lekker dus gaan we op nieuw in gesprek met Top en ons vervelende gevoel verdwijnt als sneeuw voor de zon en maakt opnieuw plaats voor heel veel enthousiasme! Hij raad ons aan om toch niet zelf te rijden aangezien het vijf lange dagen zullen zijn (bijna 1000km), door de bergen rijden en vooral omdat we schakelmotoren niet gewend zijn. Later zou Bas het toch even proberen en blijkt dat we de goede keuze hebben gemaakt om ons te laten rijden. (maar het staat wel nog steeds op ons lijstje)

We trekken onze slippertjes aan, de korte broek en een hemdje en onze toer waar we zo naar uitgekeken hebben kan beginnen!! We stappen achterop bij Top en Tan en rijden vijf super dagen tegenmoet!!!
We ontdekken ‘real Vietnam’, zien dorpjes met etnische minderheden en crossen door de rijstvelden waar overal kleurrijke torentjes/tempeltjes bovenuit steken. Dit blijken graven te zijn.
We bezoeken de Phong Nha Cave, een van de grootste en mooiste watergrotten ter wereld (wederom zijn we onder de indruk!), rijden honderden kilometers over een verlaten weg door de dik begroeide en onaangetaste jungle (Ho Chi Min trail, door de NVA en Vietcong gemaakt om de troepen in het zuiden te bevoorraden), slalommen door de bergen, zwemmen in riviertjes en watervallen, genieten van heerlijke lokale maaltijden en de beste koffie ever! We voelen ons de king/queen of the road! Lekker in het zonnetje ons laten rijden en zwaaien tegen alle mensen die ons met een hartverwarmende lach begroeten.
Het weer in de bergen is onvoorspelbaar en veranderd snel. Helaas kregen we de vierde dag regen, maar we kregen gelukkig mooie hippe regenpakken aan. Die 10 maten te groot waren, echt hilarisch!!! ‘You are looking like condoms’ was de reactie van onze gids haha. Wat een humor hadden deze gasten toch. Zo hadden ze ook graag gezien dat we in het huwelijksbootje zouden stappen en daar werden regelmatig liedjes over gezongen. Dat huwelijksbootje laten we toch nog maar even wachten, maar we hebben er vaak over in een deuk gelegen.

In deze dagen zien we vele plekken, waaronder de Vihn Moc tunnels, Khe Sahn legerbasis en Hamburger Hill, waar ontelbare Amerikaanse en Vietnamese soldaten tijdens verschrikkelijke gevechten het leven hebben gelaten. We vinden dit stuk geschiedenis (Vietnam-oorlog) ontzettend interessant en vragen onze gids de oren van zijn hoofd. Ook hebben we ondertussen verschillende films en documentaires bekeken, om ons er wat meer in te verdiepen. Nu kunnen we jullie vervelen met een hele geschiedenisles, maar daar zitten jullie vast niet op te wachten…

Deze tour was dus echt fantastisch en het beste wat we tot nu toe hebben gedaan sinds India. Na vijf dagen
kost het dan ook moeite om afscheid te nemen van onze gidsen en blijven we weer met zijn tweetjes over.

Maar tijd om te treuren is er niet, want we gaan Hoi An verkennen! Hoewel het er erg toeristisch is, is het een sfeervol en gezellig stadje dat ’s avonds verlicht wordt door vele lampionnen aan de rivierkant. Er zijn vele restaurants, winkeltjes en vooral kleermakers. De keuze is reuze want er zijn wel 300 kleermakers en allemaal spotgoedkoop. Dus daar heeft Vera even haar slag kunnen slaan en 2 jassen laten maken. Winter, here I come!!
Overdag is het zo warm dat we lekker naar het strand gaan wat op fietsafstand ligt. Wat een luxe! En als we niet op het strand te vinden zijn fietsen we rond op zoek naar mooie plekjes.
Ook ziet Vera even de kans om de puntjes te laten knippen, dat is wel nodig na zoveel maanden zon en zee. En als ze dan toch bezig zijn kunnen ze net zo goed even de uitgroei bijkleuren. Ze zat dus lekker te relaxen bij de kapper totdat de verf was uitgespoeld en ze in de spiegel keek. Het resultaat was niet helemaal zoals gewenst en ze zag er op haar Paasbest (lees paasgeel) uit!!! Niet zo’n succes dus maar er zijn ergere dingen. Over een tijdje zijn we daar ook wel weer aan gewend…

Leefs Bas & Vera